ห้องสมุดนี้ไม่น่าเข้าเลย เพราะมีป้ายเตือนเต็มไปหมด

รู้หรือไม่ … ป้ายเตือนในห้องสมุด มีผลต่อการสร้างบรรยากาศให้ผู้ใช้รู้สึกอยากใช้ห้องสมุด
ผมรู้ครับว่า … ห้องสมุดทุกแห่งมีกฎระเบียบ ห้องสมุดทุกแห่งต้องการความสงบ …..
แต่การมีป้ายเตือน / ป้ายห้ามนู่นห้ามนี่ในห้องสมุดมากๆ ทำให้ผู้ใช้ไม่อยากมาห้องสมุด

ลองนึกภาพนะครับ … หากคุณเดินเข้ามาในห้องสมุดแห่งหนึ่งแล้วพบว่า
1. ทางเข้าก็มีป้ายเตือนเรื่องการแต่งกาย
2. เดินเข้ามาอีกนิดมีป้ายให้ฝากของก่อนเข้า
3. เดินมาที่โต๊ะบรรณารักษ์ก็มีป้ายกฎระเบียบห้องสมุดตัวใหญ่ๆ
4. เดินมาที่โต๊ะอ่านหนังสือ เจอป้ายห้ามจองโต๊ะ
5. เดินไปที่ชั้นหนังสือ เจอป้ายห้ามวางหนังสือผิดชั้น
6. หันหลังออกจากชั้นผ่านกำแพง ห้ามใช้เสียง ห้ามถ่ายภาพ ห้าม…..
เอาเป็นว่าและอีกหลายๆ ห้าม…ที่ไม่ได้กล่าวถึง

แค่นึกตามก็รู้สึกว่าไม่อยากเขียนต่อแล้วครับ
เช่นกันผู้ใช้เมื่อเจอป้ายห้ามต่างๆ มากมายแบบนี้
เขาก็รู้สึกครับ “ถ้าไม่มีธุระหรืองานที่ต้องส่ง ฉันไม่มาแน่ห้องสมุดแห่งนี้”

แต่ถามในมุมกลับว่า ถ้าไม่มีป้ายเลย บรรณารักษ์ก็คงวุ่นวายไม่น้อยเช่นกัน

ผู้ใช้บริการมีทั้งดีและไม่ดี
คนที่เข้าใจวัตถุประสงค์ของการใช้ห้องสมุด
เขาก็จะดูแลการใช้ห้องสมุดของตัวเองอย่างดีที่สุด

ส่วนคนที่ไม่สนใจเรื่องแบบนี้ เขาก็จะใช้ห้องสมุดเหมือนบ้านตัวเอง
ใช้เต็มที่ ให้บรรณารักษ์ดูแลและเก็บหนังสือไป…

ดังนั้นที่เขียนบทความนี้ขึ้นมาไม่ได้บอกให้เอาป้ายออกทั้งหมด
แต่ให้เราลองเรียบเรียงป้ายเตือนต่างๆ ใหม่ เช่น จัดกลุ่ม หรือ จัดวางไว้สักจุดมั้ย
หรือเปลี่ยนข้อความจาก “ห้าม ห้าม ห้าม” เป็น “กรุณา ไม่ควร หลีกเลี่ยง” จะดีกว่ามั้ย

นอกจากจะทำให้ห้องสมุดไม่เหมือน “คุก” แล้ว ยังทำให้ห้องสมุดดูน่าสนใจ และน่าเข้าใช้บริการอีก
เพื่อนๆ เห็นว่าอย่างไรกับประเด็นนี้ครับ แสดงความคิดเห็นกันได้ด้านล่างนี้เลย